มหาวิทยาลัยลีดส์มีชื่อเสียงในด้านการวิจัยและการเรียนการสอน และมีวิทยาเขตที่ทำให้มหาวิทยาลัยแตกต่างจากที่อื่น โดยนำเอาลักษณะสถาปัตยกรรมที่แตกต่างกันหลากหลายมารวมไว้ด้วยกัน เพื่อรำลึกถึงสถาปัตยกรรมอังกฤษตลอดศตวรรษที่ 20 มหาวิทยาลัยแห่งนี้แบ่งเป็นสัดส่วนโดยสนามหญ้าที่ตัดแต่งอย่างพิถีพิถัน โดยตั้งอยู่นอกเขตใจกลางเมืองลีดส์ และให้การต้อนรับนักศึกษามากกว่า 30,000 คนจากภูมิหลังที่หลากหลายในแต่ละปี มหาวิทยาลัยนี้เป็นแห่งแรกในภูมิภาคที่รับผู้หญิง ชาวคาทอลิก และกลุ่มคนด้อยโอกาสอื่นๆ ร่วมเดินเที่ยวชมอาคารที่เด่นสะดุดตาหลายหลัง และปิกนิกบนสนามหญ้าพร้อมๆ กับมองดูนักศึกษาเดินผ่านไปมา
เริ่มต้นที่อาคารพาร์กินสัน อาคารอาร์ตเดโคที่น่าประทับใจที่ขึ้นบัญชีประวัติศาสตร์ ซึ่งมีหอระฆังที่โดดเด่น หอระฆังหลังนี้ประดับอยู่บนโลโก้และการสื่อสารของมหาวิทยาลัย ชมเข็มนาฬิกาขนาดใหญ่บนหอเคลื่อนตัวช้าๆ รอบหน้าปัด เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจให้นักศึกษารำลึกถึงหน้าที่ของตน ต่อไปที่เกรทฮอลล์สมัยศตวรรษที่ 19 ซึ่งการตกแต่งมหาวิทยาลัยสไตล์โกธิกและอิฐเปลือยนั้นคล้ายคลึงกับอาคารของมหาวิทยาลัยอื่นๆ เช่น อ๊อกซ์ฟอร์ดและเคมบริดจ์
เที่ยวชมสถาบันที่ตกแต่งศิลปะในแบบโมเดิร์นนิสต์และบรูทัลลิสต์ของมหาวิทยาลัย ซึ่งได้รับการแนะนำให้ขึ้นบัญชีประวัติศาสตร์ในปี 2010 หอสมุดเอ็ดเวิร์ด บอยล์เป็นผลงานชิ้นเอกสไตล์บรูทัลลิสต์ที่น่าประทับใจ ซึ่งเป็นที่เก็บหนังสือวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ของมหาวิทยาลัยถึง 2.8 ล้านเล่ม โดยขยายไปจัดเก็บในสถานที่ต่างๆ ถึงห้าแห่ง
หยิบหนังสือพิมพ์ The Gryphon มาอ่าน ซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์ที่ได้รับรางวัลของมหาวิทยาลัย ซึ่งจะทำให้ทราบปัญหาที่องค์กรนักศึกษากำลังเผชิญ หยิบติดไม้ติดมือไปสักฉบับมาอ่านเล่นเพลินๆ บนม้านั่งที่มองเห็นวิทยาเขตที่อุ่นหนาฝาคั่ง
วิทยาเขตของมหาวิทยาลัยลีดส์ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของใจกลางเมืองลีดส์ โดยใช้เวลาเดิน 23 นาทีหรือขึ้นรถประจำทาง 13 นาทีจากสถานีรถไฟหลัก ใช้เวลาขับรถในเวลาไม่ถึง 20 นาทีจากทุกหนแห่งในตัวเมือง มีที่จอดรถแบบจ่ายตามมิเตอร์สองสามแห่งในบริเวณใกล้เคียง อาคารจอดรถหลักจะเปิดให้บริการสาธารณะในช่วงเย็นเท่านั้น อาคารหลายหลังในวิทยาเขตจำกัดให้นักศึกษาเข้าได้เท่านั้น ตรวจสอบเวลาเปิดทำการทางออนไลน์สำหรับอาคารที่เปิดให้สาธารณชนเข้าได้ ตัววิทยาเขตเองเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าได้ทั้งวันตลอดทั้งปี
